تعریف مدرسه
مدرسه حاصل تلاش نهایی بشر برای آموختن رسمی و یکی از اجزای بقای تعلیم و تربیت تعریف شده است. به یک تعبیر عمومی میتوان گفت «مدرسه» خانه دوم همه کودکان و فراگیرانی بوده که میخواستند بیشتر از حد آموزههای درون خانه خود بیاموزند...
مدرسه جایی است
که افراد برای همکاری و یاوری و آموختن مقررات و قوانین و یادگیری استدلال و منطق
و زیبایی شناختی هستی و مهارت
خواندن و نوشتن و حساب
کردن به آن وارد میشوند و طی فرآیندی نه چندان زود و برابر اصول و قواعد و جریانهای
مشابه و مشترک علمی به یادگیری میپردازند. مدرسه به افراد احساس اعتماد به نفس داده و آنها را اجتماعی بار میآورد و از طرفی باعث میشود که
افراد جرات پیدا کرده و بتوانند مکنونات درونی خود را با
دیگران به تبادلنظر
بگذارند.
در مدرسه است که فرد یاد میگیرد چگونه ساعاتی را از
افراد خانواده خود دور بوده و حس استقلال طلبی و استفاده از اراده خویشتن برای
مواجهه با انواع مسایل و مشکلات را تجربه کرده و از این طریق بتواند «خوداتکایی»
را تمرین کرده و به دست آورد.
مدرسه محلی است که کودکان نیازهای دانشی و اطلاعاتی خود
را از افرادی مجرب و صاحب دانش و آشنا به اصول کلاسداری و تدریس میآموزند. و در
کنار آن به ایجاد ارتباط با همکلاسیهای خود پرداخته و از این طریق به مهارتهای
اجتماعی دست پیدا میکنند و اعتبارورزی را میآموزند در مدرسه است که کودک یاد میگیرد
اضطراب
جدایی از والدین را کاهش
داده و به همکاری و مشارکت و بازیهای گروهی با دیگران تبدیل ساز میشود .
آکا . http://ravanpezshk.akaup.com
تعریف دانش آموز
دانشآموز از لحاظ لغوی به معنی کسی است که دانش میآموزد و در اصطلاح، برای اطلاق به محصلان رسمی در سطح تحصیلات پیش از دانشگاه به کار میرود در یک نظام آموزشی، وقتی یک فرد می آموزد که «دیگران چه گفته اند و چه کرده اند» و برایش می¬گویند که «مسایل پیچیده ی یک علم را چگونه حل کرده¬اند» دانش آموز، دانشجو یا طلبه است. فقط از زمانی که خودش به مزر دانش می¬رسد و مسئله تازه¬ای را کشف یا حل می کند یک محقق و دانشمند است. در ایران دانشآموزان در هفت سالگی به ابتدایی میروند و شش سال درس میخوانند سپس ۳ سال دوره اول متوسطه را میگذارنند و بعد از آن سه سال دوره دوم متوسط را می گذرانند. در سال دوم دوره متوسطه دوم به انتخاب رشته میپردازند.
تبیانhttps://article.tebyan.net..