تعریف دانش آموز
دانشآموز از لحاظ لغوی به معنی کسی است که دانش میآموزد و در اصطلاح، برای اطلاق به محصلان رسمی در سطح تحصیلات پیش از دانشگاه به کار میرود در یک نظام آموزشی، وقتی یک فرد می آموزد که «دیگران چه گفته اند و چه کرده اند» و برایش می¬گویند که «مسایل پیچیده ی یک علم را چگونه حل کرده¬اند» دانش آموز، دانشجو یا طلبه است. فقط از زمانی که خودش به مزر دانش می¬رسد و مسئله تازه¬ای را کشف یا حل می کند یک محقق و دانشمند است. در ایران دانشآموزان در هفت سالگی به ابتدایی میروند و شش سال درس میخوانند سپس ۳ سال دوره اول متوسطه را میگذارنند و بعد از آن سه سال دوره دوم متوسط را می گذرانند. در سال دوم دوره متوسطه دوم به انتخاب رشته میپردازند.
تبیانhttps://article.tebyan.net..